آموزش زبان هندی

حروف الفبای هندی

حروف الفبای هندی به دو دسته ی زیر تقسیم می شوند:

دسته ی اول حروفی هستند که بدون(ه)نوشته می شوند:

ब=با،ह=ها،ग=قا،द=دا،ज=جا،ड=دا،प=پا،र=را،क=کا،त=تا،च=چا،

ट=تا،म=ما،न=نا،व=وا،ल=لا،स=سا،य=یا،ङ=نا،श=شا،ष=شا،ड़=را

دسته ی دوم حروفی هستند که با(ه)نوشته می شوند:

भ=بها،घ=قها،ध=دها،झ=جها،ढ=دها،ञ=نا،फ=پها،ख=کها،थ=تها،

छ=چها،ठ=تها،ण=نا،ळ=لها،ढ़=رها

نکته:تمام حروف بالا صامت هستند وهنگامی که با هم امیخته می شوند

(الف)اخر انها می افتد.

امیخته شدن دو حرف با هم:همون طور که گفتم هنگام حروف صامت(الف)

اخر خود را می اندازند ووقتی که به هم چسبیدند حرف اولی برای

چسبیدن به حرف بعدی با یک(ــَـ)به حرف بعدی وصل می شود:

सच = سَچ

نکته:حرف اخر ساکن تلفظ می شود.

امیخته شدن سه حرف با هم:حرف اول و دوم(ــَـ)می گیرند و حرف اخر

ساکن باقی می ماند:मदद=مَدَد،नमक=نَمَک

نکته:تمام این امیختگی ها در صورتی است که هیچ نوع علامت صوتی روی

حرف وجود نداشته باشد.

صداهای وابسته به بینی:در زبان هندی صداهای وابسته به بینی وجود دارد که به وسیله ی

حرف«न»بیان میشود که این حروف ها هستند:

1-«ं»:بر روی حروفی مییایند که دارای خط رأسی هستند:

मंगाना=مَنگانا.

2-«ँ»:بر روی حروفی مییایند که بدون خط رأسی هستند:हूँ=هوون.

3-اگر در نوشته ای به این شکل برخورد کردید،اون هم حرف«न»است که مربوط به بخش

سره هم نویسی می شود که بعداً بهتون میگم:बन्डर=بندر.

نکته:شماره های 1و2همیشه بر روی حرف«ह»مییایند.

حروف های صامت به هم پیوسته:قبل از شروع کردن این مبحث میخوام که استثناءهای

این بخش رو براتون بیان کنم:

1-به هم چسبیدن دوتایی این حرف«त»:त्त=कुत्ता=کوتتا.

2-به هم چسبیدن دو تایی این حرف«द»:द्द=टिद्दी=تیددی.

برای به هم پیوستن حروف صامت«به جز دو حرف بالا»این کارها را انجام می دهیم:

1-اگر حرفی است که دارای خط رأسی است؛خط رأسی در اخر حرف صامت اولی

حذف می شود،قبل از وصل شدن به دومین حرف صامت،واگر حرف دیگری بعد از

دومین حرف صامت وجود داشت به همین صورت عمل می شود:पुस्त्क=پوستَک.

2-اگر حرفی است که بدون خط رأسی است،دو حرف زیر هم نوشته می شود،مانند:استثناء

شماره ی«2».

نکته:هرگاه این حرکت«्»را در زیر حرفی دیدید،بیانگر این است که ان حرف فقط

نصف صامت می باشد:पाड्मा=پادما=یک نوع نیلوفر ابی است.

چند نکته ی مهم:

1-مصدرها همیشه با«ना»ختم می شوند:बोलना=صحبت کردن.

2-اگر«ना»را از مصدر جدا کنیم،باقیمانده ریشه ی کلمه است:बोल=صحبت.

3-اگرعلامت صوتی«ो»را به ریشه اضافه کنیم،دستوری ان کلمه به دست مییاید:

बोलो=صحبت کن.

طریقه ی قرار گرفتن کلمات در زبان هندی به شرح ذیل است:

1-اول فاعل مییاید،سپس مفعول و فعل مربوطه در اخر مییاید.

2-برای درست کردن فعل مفی یا باز دارنده،قبل از فعل

«मत=مت»یا«ना=نا»اضافه می کنیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: